Jak podzielić się historią swego życia bez naruszania wolnej woli związanych z nią ludzi
Pytanie: Matka Maryja zachęcała nas do podzielenia się historią naszego życia. Jeśli zrobię to z uwidocznieniem mego imienia i nazwiska, czy nie naruszy to wolnej woli zaangażowanych w moją historię ludzi, którzy nie chcą publicznie podzielić się swą własną historią?
Odpowiedź Wniebowstąpionego Mistrza. Matki Maryi, udzielona przez Kima Michaelsa na konferencji w Estonii 2019 r.
Tak, może się tak zdarzyć, jeśli użyjesz ich nazwisk lub opowiesz Twą historię w taki sposób, że będzie oczywiste, kim oni są. Z drugiej strony musisz jednak uznać, że tylko Ty i kilka innych osób możecie być w stanie zidentyfikować te osoby na podstawie Twojej opowieści, ale reszta opinii publicznej nie będzie wiedziała o kogo chodzi – chyba że w jakiś sposób jesteś osobą publiczną. Więc jeśli masz jakieś delikatne problemy, możesz oczywiście ukryć swoje nazwisko. Nie, nie mówię, że musisz ją udostępnić pod Twoim pełnym imieniem i nazwiskiem.
Musisz również uprzytomnić sobie tutaj, że istnieją metodyna opisania swej historii w bardziej ogólny sposób, w którym niekoniecznie podajesz zbyt wielu szczegółów na temat innych ludzi, lecz bardziej opisując swoje własne reakcje, swoje własne doświadczenia. Musisz także być wrażliwym na fakt, że nie mówimy tutaj tylko o Tobie – że koniecznie masz opisać tylko swój rozwój duchowy lub duchowe aspekty Twojego życia. Możesz także opisać jego praktyczne aspekty i to przez co przeszedłeś, aby inni ludzie, którzy przeszli przez to samo, mogli lepiej identyfikować się z Tobą i Twoją historią. Opisz także, w jaki sposób duchowe spojrzenie na życie pomogło Ci uporać się z sytuacjami praktycznymi – na przykład posiadanie dzieci, ich wychowywanie, kariera, praca, radzenie sobie ze swoją psychiką i wiele innych aspektów życia, w których odczuwasz różnicę, ponieważ uzyskałeś duchowe spojrzenie na życie.
Copyright © Kim Michaels
Copyright dla tłumaczenia © Paweł Kontny